Sponsorzy
Rozpoczęcie i prowadzenie prac konserwatorskich w Auli Leopoldyńskiej nie byłoby możliwe bez wsparcia instytucji miejskich i samorządowych oraz krajowych i zagranicznych fundacji.
Największej dotacji udzieliła gmina Wrocław, przekazując w latach 2015–2017 blisko 3 mln zł. Środki przekazane Fundacji dla Uniwersytetu Wrocławskiego na rzecz prowadzenia prac konserwatorskich w Auli Leopoldyńskiej zostały przyznane w drodze konkursu zorganizowanego przez Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu na realizację zadania publicznego pn. „Działania w zakresie ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego we Wrocławiu”.
Wsparcia w 2016 r. udzielił ponadto samorząd województwa dolnośląskiego, przekazując 100 tys. zł pochodzących ze środków na ochronę zabytków we Wrocławiu.
Mając na uwadze fakt, że Aula Leopoldyńska jest wspólnym dziedzictwem kilku narodów, w dzieło jej konserwacji włączyła się także Republika Federalna Niemiec. Pełnomocnik rządu federalnego ds. kultury i mediów dofinansował w 2017 r. prace konserwatorskie kwotą blisko 200 tys. zł.
Część prac przeprowadzonych w Auli Uniwersytet Wrocławski pokrył ze środków własnych.
Fundacji dla Uniwersytetu Wrocławskiego
ul. Kuźnicza 49/55
50-138 Wrocław
78 1050 1575 1000 0022 9609 3004
z dopiskiem „Aula Leopoldyńska”
Mówiąc o obecności grzybów w ekosystemach podziemnych, należy wspomnieć o geomykologii. Samo pojecie zostało wprowadzone do literatury w celu odróżnienia procesów geologicznych zachodzących przy udziale grzybów od tych, w których biorą udział głównie bakterie (geomikrobiologia). Zatem, geomykologia zajmuje się głównie wpływem grzybów na procesy geologiczne, w tym wietrzenie skał oraz minerałów, akumulację metali oraz udział grzybów w obiegu pierwiastków i składników odżywczych. Grzyby mogą oddziaływać na skały i inne podłoża mineralne w sposób biochemiczny i/lub biomechaniczny. Pierwsza z wymienionych aktywności polega na wydzielaniu przez grzyby do środowiska różnych związków, np. kwasów, barwników oraz związków chelatujących metale. Natomiast aktywność biomechaniczna ma znikome znaczenie i dotyczy głównie skał wapiennych. Polega na penetracji mechanicznej podłoży mineralnych przez grzyby poprzez wytwarzanie strzępek.
Z obiektów podziemnych izoluje się głównie grzyby należące do gromady Ascomycota (workowce), które stanowią 69,1% wszystkich uzyskiwanych grzybów. Grzyby należące do tej gromady powszechnie występują w środowisku. Kolejne gromady to 20,0% Basidiomycota (podstawczaki), 6,6% Zygomycota (sprzężniaki), 2,6% Mycetozoa (śluzowce), 1,0% Oomycota (lęgniowce) i 0,8% inne. Z kolei, najczęściej występujące w podziemiach rodzaje grzybów to: Aspergillus, Penicillium, Mucor, Fusarium, Trichoderma, Cladosporium, Alternaria, Paecilomyces, Acremonium, Chrysosporium, Laboulbenia, Rhizopus, Mortierella i Chaetomium. Dodatkowo w przypadku obecności nietoperzy i ich odchodów w podziemiach, mogą pojawiać się gatunki zaliczane do: Pseudogymnoascus, Histoplasma i Geomyces. Mimo że badania speleomykologiczne prowadzone są od kilkudziesięciu lat to wiele grup grzybów jest wciąż mało poznanych. Przykładem mogą być dermatofity, czyli gatunki powodujące grzybice skóry i jej przydatków (włosów i paznokci). Do tej pory stwierdzono, że w obiektach podziemnych mogą występować dermatofity, takie jak: Artroderma curreyi, Artroderma quadrifidum, Microsporum gypseum, Trichophyton mentagrophytes, Trichophyton rubrum i Trichophyton terrestre.
Zwierzęta i mikroorganizmy w nich występujące są wyjątkowe i bardzo często wytwarzają specyficzne mechanizmy pozwalające im na czasowe przetrwanie lub życie w tak ekstremalnych warunkach. Szczególnie ciekawe i nadal jeszcze mało poznane wydają się być zagadnienia związane ze speleomykologią, czyli grzybami w ekosystemach podziemnych. Z jednej strony, organizmy te wywierają nieoceniony wpływ na życie w obiektach podziemnych, ale z drugiej, mogą stwarzać w nich zagrożenie biologiczne dla innych organizmów żywych.
